Historia odkrywania planet pozasłonecznych

Giordano Bruno uważa, iż gwiazdy są podobne do Słońca i mogą posiadać własne planety (XVI wiek). Podobne poglądy wyraża w XVIII wieku Isaac Newton.

Pierwsze ogłoszenia o odkryciach planet wokół innych gwiazd, które później okazywały się błędne.

W 1952 roku Otto Struve wskazywał, że nie ma powodów, aby planety znajdowały się bliżej gwiazdy niż ma to miejsce w Układzie Słonecznym i proponował metodę prędkości radialnych oraz metodę tranzytów do próby wykrycia dużych planet na takich orbitach.

Pierwsze obserwacje dysku protoplanetarnego. Udało się sfotografować dysk złożony z pyłu i gazu wokół gwiazdy Beta Pictoris. Posłużył do tego 2,5-metrowy teleskop w Obserwatorium Las Camapanas w Chile w kwietniu 1984 roku.

Odkrycie planet pozasłonecznych. W styczniu 1992 r. polski astronom Aleksander Wolszczan (a także Dale Frail) ogłasza odkrycie dwóch skalistych planet wokół pulsara PSR B1257+12

Odkrycie planety wokół normalnej gwiazdy (tzw. gwiazdy ciągu głównego, czyli tego rodzaju jak Słońce). Michel Mayor i Didier Queloz ogłosili odkrycie planety okrążającej gwiazdę 51 Pegasi.

Pierwsza planeta, dla której zaobserwowano tranzyty: HD 209458 b. Planeta była znana już wcześniej dzięki odkryciu jej przy pomocy metody prędkości radialnych.

Pierwszy układ pozasłoneczny z więcej niż jedną planeta. W systemie Upsilon Andromedae odkryto dwie dodatkowe planety, oprócz jednej znanej wcześniej.

Pierwsza planeta pozasłoneczna w strefie zamieszkiwalnej (ekosferze) –  HD 28185 b.

Pierwsze pomiary atmosfery planety pozasłonecznej. Użyto spektrografu na Kosmicznym Teleskopie Hubble’a do pomiarów składu atmosfery planety krążącej wokół gwiazdy HD 209458

Pierwsza planeta odkryta metoda mikrosoczewkowania grawitacyjnego: OGLE-2003-BLG-235/MOA-2003-BLG-53 – odkryta przez polski zespół OGLE i
międzynarodowy zespół MOA.

W marcu 2005 roku udało się po raz pierwszy uzyskać bezpośrednie zdjęcie egzoplanety. Kosmiczny Teleskop Spitzera uzyskał obrazy planet 209458 b oraz TrES-1

26 grudnia 2006 r. wystrzelono francuskiego satelitę CoRoT do wykrywania planet metodą tranzytów. Pierwsze odkrycie planety w ramach tej misji nastąpiło w maju 2007 r.

W lutym 2007 r. po raz pierwszy udało się dokonać bezpośrednich obserwacji spektroskopowych planet pozasłonecznych: dwóch gazowych olbrzymów HD 209458 b i HD 189733 b. Użyto Kosmicznego Teleskopu Spitzera.

W maju 2007 r. udało się opracować pierwszą mapę powierzchni planety pozasłonecznej. David Chaboronneau i Heather Knutson uzyskali przy pomocy Kosmicznego Teleskopu Spitzera mapę rozkładu temperatury chmur na planecie HD189733 b.

Pierwsze bezpośrednie zdjęcie planety pozasłonecznej. W listopadzie 2008 r. udało się przy pomocy Kosmicznego Teleskopu Hubble’a sfotografować w zakresie widzialnym planetę Fomalhault b. Ma ona trzy masy Jowisza i znajduje się 25 lat świetlnych od nas.

Start misji Kepler w marcu 2009 r. Prowadzony przez NASA projekt odkrył najwięcej planet pozasłonecznych. Stosowano metodę tranzytów, czyli monitorowano jasność gwiazd w poszukiwaniu zmian blasku gwiazd spowodowanych przechodzeniem planety na linii widzenia.

Zespół polskich astronomów pod kierunkiem prof. Andrzeja Niedzielskiego ogłosił odkrycie kilku planet pozasłonecznych, w tym planety BD+14 4559 b, którą mamy obecnie szansę nazwać w ramach konkursu IAU100 NameExoWorlds.

Liczba odkrytych planet pozasłonecznych przekroczyła 1000. Ogłosiła to The Extrasolar Planets Encyclopaedia w marcu 2013 r.

Ogłoszono nazwy dla 14 gwiazd i 31 egzoplanet, w ramach konkursu NameExoWorlds, przeprowadzonego przez Międzynarodową Unię Astronomiczną (IAU). W wyłonieniu nazw wzięło udział ponad pół miliona ludzi z całego świata.

Znaleziono planetę wokół najbliższej gwiazdy względem Słońca. Proxima b okrąża swoją gwiazdę (czerwonego karła) co 11 dni. Planeta ma masę zbliżoną do masy Ziemi. Układ oddalony jest od nas o 4 lata świetlne. Odkrycie ogłoszono 24 sierpnia 2016 r.

Odkryto iż układ TRAPPIST-1 ma siedem planet typu ziemskiego. Układ jest od nas odległy o 39 lat świetlnych. Odkrycie ogłosiły 22 lutego 2017 r. wspólnie NASA oraz Europejskie Obserwatorium Południowe (ESO). Wcześniej w 2015 roku odkryto pierwsze trzy planety w tym układzie.